Banishers: Ghost of New Eden: Karanlık Bir Aşk Hikayesi

Robert Eggers imzalı The Northman filmini hatırlarsınız. Filme dair tüm tanıtımlar aksiyon dolu bir savaş filmi izlenimi veriyordu. Salona gidenler ise filmin içerisinde aksiyonun ne kadar az yer kapladığından şikayet ederek çıkıyorlardı. Oysa The Northman, İskandinavlar’ın mistik tarihinden derlenmiş modern bir destandı. Reklamın yanlışı, mamülün başarısına gölge düşürüyor. Umarım Banishers‘ın Steam sayfasında “Hani bu oyun God of War gibiydi?” gibi sığ, yüzeysel yorumlar görmeyiz.

Banishers oyuncuya, Witcher III‘de çözdüğümüz esrarengiz olayların benzerlerini sunuyor. Fareli kulenin gizemi, Jarl’a musallat olan iblisin kovulması ve Baron’un ailesi gibi görevleri özlediyseniz Banishers tam size göre.

Bambaşka Bir Mevzu

Red ve Antea, hayaletleri yakalayıp bu dünyadan sürmeyi meslek edinmiş iki aşık. Yardım çağrısı üzerine New Eden’a seyahat ederlerken hikayelerine dahil oluyoruz. Kuvvetli bir ruhun kasabaya musallat olduğu bilgisini alan ikili derhal müdahil olmak için olay yerine gidiyorlar. Burada yaşananların peşine ana karakterlerimizle yarı açık dünya/çizgisel bir haritada bol bol yan görev ve ana görevleri bitirip başladığımız noktaya dönmeye çalışıyoruz.
Fragmanlardan ve oyunun kapağından da anlayacağınız üzere (bu spoiler olmasın bir zahmet) Antea’nın ruhu oyunda bizlere eşlik ediyor. Oyun başında Red, ne yazık ki sevgilisini kaybediyor. Oyunun meselesi ise, geriye dönüp ana bosstan intikam almak değil kesinlikle.

Antea’yı hayata döndürmenin bir yolu var, ruh toplayıp kurban etmek. Fakat bunun için kaç ruh toplamamız gerektiğini bilmiyoruz. Denk geldiğimiz pek çok insan ölmeyi hak ederken bazıları doğru ve yanlış arasında gri bir noktada kalıyor. Doğru olanı yapmak ile sevdiğimiz kadını kurtarmak arasında sürekli gidip geliyoruz. Antea oyun başında Red’e bunu yapmak isteyip istemediğini soruyor. Red ile Antea için mücadele edeceğinizi seçseniz de oyun içerisindeki bazı seçimlerimiz o kadar büyük soru işaretleri yaratıyor ki, Antea tekrar tekrar soruyor; “Emin misin? Bunu yapabilecek misin?” Kararların yarattığı ahlaki ağırlık oyunun en güçlü kısmı. Bu mekanik için bile Banishers baştan sona oynanıp bitirilmeli.

Oyuna başladığım anda gelen “sanırım yılın oyunu adaylarından biri olacak” fikri zamanla kaybolsa da, şiddetle tavsiye edeceğim bir oyundur. Bu fikrin yavaşça yok olma sebeplerinden biri oyundaki düşman çeşitliliğinin yetersizliği. Hikayenin sürekli benzer mekanlarda, benzer düşmanlar ile ilerliyor olması bir süre sonra hevesiniz törpülüyor. İkinci bir sebep vermek gerekirse, çıkış tarihi diyebilirim. Banishers: Ghost of New Eden aradan dokuz ay geçse de akıllardan silinmeyecek kalitede bir yapım değil ne yazık ki. Haziranda çıkış yapsaydı pek çok alanda aday olabilecek hatta belki ödül alabilecek bir oyun olduğunu söyleyebilirim. Tekrar etmek gerekirse, tek eksiği pazarlama.