By The Witch: A New-England Folktale (2015) ve The Lighthouse (2019) filmleriyle kendine has görsel dili ve anlatımı ile kendini kanıtlamış olan yönetmen Robert Eggers The Northman (2022) ile sinemalara dönüyor. Başrollerinde The Witch filminde yıldızı parlayan son zamanların genç yeteneklerinden Anya Taylor Joy ile Alexander Skarsgard’ın ve daha birçok başarılı ismin yer aldığı film bir Viking prensinin intikam öyküsü gibi klişe bir hikayeyi epik bir biçimde gözler önüne seriyor. İki buçuk saate yakın uzun süresine rağmen başından sonuna kadar akıcı olmayı başarıyor, hatta yer yer olayların gidişatı hızlı geldiği için daha uzun olması gerektiğini düşündürüyor.
Konu ve senaryo yönünden bakıldığında birçok yapımda gördüğümüz klasik bir taht, ihanet, intikam üçlüsünü işliyor ancak zaten konu Vikingler olunca ve gerçekçi bir atmosferde geçince çok da farklı bir senaryo beklentisi oluşmuyor. İskandinav Mitolojisi ve Vikingler pek çok yapıma konu olsa da bu yapımların birçoğu ortalama veya ortalama altında kalıyor, böylece konunun işlenme tarzı ile görsel dili burada önem kazanıyor. Sinematografisi ile öne çıkan The Northman büyüleyici ve epik kareler sunuyor. Özellikle geçtiği mekanların doğallığı ve çerçevelemesi izleyiciyi filmin atmosferine alıyor. Geneli her ne kadar gerçekçi bir havada işleniyor olsa da İskandinav Mitolojisi’nin dahil olmadığı bir Viking hikayesi düşünülemeyeceği için gerçek ile hayal arasında gelip giden sahneler de bulunuyor. Filmdeki bu sahneler yönetmenin ilk iki filmindeki korku-gerilim türleriyle tarzını bolca anımsatmakla birlikte Robert Eggers imzası haline geliyor. Filmin gerçekçi atmosferinde gerçeküstü sahnelerin sırıtmıyor oluşu da filmin başarısı oluyor. Ayrıca film şiddet ve çıplaklık yönünden fazlasıyla cesur davranıyor. İlk yarıda dozu düşük olsa da ilerledikçe gösterilen şiddetin dozu artıyor. Büyük bütçeli bir stüdyonun buna izin vermesi de şaşırtıyor. Her şeye rağmen bu şiddet ve çıplaklık içeren sahneler filmin estetik yapısına uygun bir görsellikte yer alıyor.
The Northman’in epik görselliğinin en büyük destekçileri ise ses tasarımı ile atmosferi güçlendiren etnik tarzdaki müzikleri oluyor. Sahnelere uyumlu bir şekilde eşlik edip izleyiciyi coşturuyor. Ancak hikayenin süresine sığamayışı kaynaklı olayların hızlı ilerleyişinden dolayı art arda müzik kullanımı yer yer yorucu bir deneyim haline gelebiliyor. İkinci yarıda dingin sahnelerin artmasıyla bu yorgunluk telafi ediliyor.
Alexander Skarsgard, Anya Taylor Joy ve Claes Bang nokta atışı cast tercihleri oluyor. Özellikle Claes Bang, Dracula (2020) mini dizisindeki gibi başarılı bir kötü karakter performansı sergiliyor. Ünlüler geçidi olan cast ekibinde rahatsız eden ve eğreti duran yalnızca Nicole Kidman’ın performansı oluyor. Aksanı ve performansı filmin genelinde yapay kalıyor.
The Northman, büyük bütçeli bir stüdyo filmi olsa da Robert Eggers sıradan bir izle-unut gişe filmi olmasına izin vermiyor. Hem genel kitleye hitap etmeyi hem de sanatını icra etmeyi başararak güzel bir denge kuruyor. Böylece üçüncü filmiyle de kariyerinde emin adımlarla ilerlemeye devam ediyor. The Northman sıradan konusuna rağmen büyüleyici ve epik sinematografisi, coşkulu ve etnik müzikleri, başarılı oyuncu kadrosu ve atmosferi ile hem 2022’nin hem de Viking temalı yapımların en iyilerinden birisi olmayı başarıyor. Vikings dizisinin ilk sezonları ile yakaladığı başarıyı ve ünü film olarak yakalayacak gibi gözüküyor. Kesinlikle sinemada görülmesi gerekiyor..
Comments