By The Human Voice ile ilk İngilizce yapımına imza atan Pedro Almodóvar, filmi kısa metraj olarak çekmiş ve başroldeki Tilda Swinton, kusursuz performansıyla büyülemişti. The Human Voice‘un üstünden çok geçmeden, ikinci İngilizce yapımını da yapmaya karar veren Almodóvar, bir kez daha kısa metrajla karşımıza çıktı. Pedro Pascal ve Ethan Hawke‘ın başrollerini paylaştığı Strange Way of Life (Extraña forma de vida) için Almodóvar “Brokeback Mountain’e cevap niteliği taşıyor” söyleminde bulunmuştu.
İki Yalnız ve Kayıp Ruh
25 yıl aranın ardından Silva’nın arkadaşı Şerif Jake’i ziyaret etmesiyle açılan filmde Almodóvar, iki karakter arasındaki tansiyonu ilk andan itibaren yükseltiyor. Tanışmalarının akşamında, evde geçirdikleri gecede sevişmeleri ilk başta tatlı gözükse de, ikisini karşı karşıya getirecek bir suç ortaya çıktığında her şey dağılmaya başlıyor.
Almodóvar, Silva ve Jake’i yıllar içerisinde kaybolan iki ruh olarak sunuyor bize. Fakat en büyük kalp kırıklığını Jake’in yaşadığını da her an hissedebiliyoruz. Film böylelikle geçip giden, toz olan yılların verdiği hüzün ve siniri de, iki karakter arasında bir hesaplaşmaya çeviriyor. Aslında yaklaşık 30 dakikaya yayılan senaryonun en iyi yanı da bu anlar olsa da Strange Way of Life hakkında övgüyle bahsetmek oldukça zor.
Her Şeyin Hızlıca İlerlemesi Filmi Sadece Dibe Çekiyor
Strange Way of Life‘ın birçok sorunundan bahsedilebilir ama direkt en temeli ele alırsak, çok hızlı ilerlemesinden kaynaklı olduğunu dile getirebilirim. Başlangıç açısından filmin açılışı ve iki karakter arasında direkt yükselen tansiyon iyiydi. Daha sonrasında evde geçen akşam yemeği ve aralarındaki çekimin artmasını da iyi olarak sayabilirim fakat sonrası gerçekten dökülüyor.
Almodóvar‘ın izleyiciyi etkilemesini beklediği, geçmişe dayalı tutkulu aşkın temellerine inmesi anlaşılabilir ama kısa sürede ne kadar incelikli anlatabilirdi ki? Aynı zamanda bir gecelik yakınlaşmanın hemen ardından, Silva ve Jake’in aralarını bozan bir suç meselesi de var, ona ne kadar zaman ayırabilirdi ki? Finalinde bırakmak istediği etkinin altını doldurmadan, nasıl bir sona hazırlık yapabilirdi ki? Her şeyin bir anda, hızlıca oluvermesi inandırıcılığı tamamen yok ediyor. Ne çifte bağlanabiliyor izleyici, ne de hikayeye girebiliyor. Bu kadar baştan savma olay örgüsü olmamalıydı.
Eğer bu bir uzun metraj olsaydı, izleyiciye sunulan hikayenin parçaları gerçekten vurucu olabilirdi. Filmde o potansiyeli görmemek mümkün değil. En çok hayal kırıklığı yaratan da bu zaten. Tam filme girdiğini hissettiğin anda zaten bitiyor. Bu durum Pedro Pascal ve Ethan Hawke‘ın kimyasına da çok zarar vermiş. Onlar da bir türlü uyumu yakalayamıyorlar. Yetenekleri ve bir çift olarak neler verebileceklerini düşünüldüğünde, performanslarına ne kadar yazık olduğunu daha net anlaşılıyor.
Spagetti Western Soslu
Almodóvar‘ın ne kadar yetenekli olduğunu söylememe gerek yok. Sadece İspanyol sinemasının değil, benim için direkt olarak sinema tarihinin en büyük yönetmenlerinden biri. Onun kendine has tarzı, Strange Way of Life‘da yine rahatlıkla gözlemlenebiliyor. Zaten filmle ilgili zaten beni en tatmin eden şey, estetik açıdan bir Almodóvar filminden ne bekliyorsanız onu karşılayabilmesiydi. Özellikle 60 ve 70’li yıllara damgasını vuran spagetti western havasını da benimseyen Almodóvar, güçlü planlar yaratabilmiş.
Uzun lafın kısası, diyalog yazımının zayıflığı, aceleye getirilmiş senaryo derken hayal kırıklığına uğratan Strange Way of Life, uzun metraj yapılsaydı, eminim başka şeyler konuşuyor olurduk. Şüphesiz ki, çok daha özenli bir film karşımıza çıkardı. Almodóvar‘ın uzun metraja ve İspanya’ya dönüp yeni bir filmle karşımıza çıkması için sabırsızlıkla bekliyor olacağım.
Ferit Doğan‘ın tüm yazılarına buradan ulaşabilirsiniz.
Bizi Twitter, Instagram, Discord ve Letterboxd aracılığıyla takip edebilirsiniz.
Yağmur Kötülerin de Üzerine Yağar: Killers of the Flower Moon
Comments