Milenyuma Hoşgeldiniz: V/H/S99

V/H/S Tarihi

V/H/S99 ‘dan önce yıllar önce yazdığım ve hala da savunduğum gibi 2012’de vizyona giren V/H/S korku sinemasına yepyeni bir bakış açısı getirdi. Korkuyu teknoloji ile harmanlayan film sıradaki iki filmde de bu özelliğini korumuş üstüne de kurduğu kendine has temaları ile kendi evrenini oluşturmuştu. V/H/S94 yazımda da dediğim gibi, 2012’de sosyal medya bugünkü gibi güçlü ve aktif olsaydı, V/H/S korku sinemasında çok daha farklı bir konumda olurdu. Fakat hala gizli bir cevher gibi korku sevdalıları tarafından bile az biliniyor. Üzerine araya giren 7 sene maalesef bu muhteşem seri ile aramızın açılmasına sebep oldu. Geçen sene vizyona giren 94, uzun sürelik bekleyişi bitirdi. Klasik üçlemeden biraz farklı bir yapıya sahip olsa da tematik olarak tam bir V/H/S filmiydi. Okumak isterseniz eleştirisini bırakıyorum.

Korkuda son yılların yükselen ismi Shudder, V/H/S serisini geri getirdiği için harika bir iş yapsa da yapısal olarak yaptığı değişiklikler biraz can sıktı. 94’ün en eleştirdiğim kısmı, iç ve dış hikayelerin birbiriyle bağlantılı olmamasıydı. 99’da ise bu tamamen kaldırılmış durumda. Tematik yanını koruyan bir film olsa da teknoloji ile olan haşır neşirliği artık iyice ortadan kalkmış durumda. Bu seriyi güzel yapan şey, kasetlerdeki filmlerin bir şekilde bu kasetlerin yayınlandığı dışarıdaki dünyaya bağlanıyor olmasıydı. Bu durum cevabını alamadığımız esrarengiz bir hava oluşturuyordu. Üstüne filmlerin teknolojiyi en üst düzeyde kullanması ile V/H/S diğer tüm korku filmlerinden ayrılan özel bir işti. 99 ile beraber V/H/S sadece yaratıcı olmaya çalışan kısalardan ibaret bir hale gelmiş durumda. Hala etkleyici ve keyifli olsalar da Viral’de bıraktığımız konumdan artık ebediyen uzaklamış gibiyiz.

Bir Çılgınlık Senfonisi: V/H/S/94

Her zaman olduğu gibi bölüm bölüm ilerleyerek kısa filmleri konuşmak istiyorum.

Shredding

Shredding, Bitch Cat adlı bir grubun öldüğü tünellere giderek konser vermek isteyen çılgın gençlerin çılgınlar gibi öldürüldüğü keyifli ama filmin en zayıf kalan kısası. Söz dinlemeyen, asi ruhlarına hakim olamayan gençler, heyecanlı hayatın pek de güvenli olmadığını gittikleri yerde sırasıyla öğreniyorlar. Bu bölümün üzerine aslında konuşulacak çok bir şey yok. Bitch Cat üyelerinin plastik makyajlarını beğensem de hikaye olarak oldukça zayıf bir film olduğunu söylemem gerek.

Suicide Bid

Suicide Bid, tek hayali istediği kız öğrenci yurduna girmek olan bir kızın her şeyi göze alabileceğini ama bazen kalbinizden önce aklınıza başvurmamız gerektiğini gösteren başarılı bir film. Hali hazırda yurdun üyesi olan kızlar, Lily’ye reddetmek istese de edemeyeceği bir teklif yapar. Bir geceyi tabutta geçirirse onu kabul edeceklerini söylerler. Lakin tabuttaki bir gece ömür boyu unutulmayacak bir pişmanlığa dönüşür. Lily, ona anlatılan sahte efsanenin kendisine dönüşür ve sonrasında intikam alır. Lily tabuta girdikten sonra yaşanacakları ne kadar tahmin edebilsek de V/H/S filmi olmasından ötürü olacakları merakla bekliyoruz. Karşılığını da alıyoruz.

Ozzy’s Dungeon

Ozzy’s Dungeon, son kısa film olan To Hell and Back ile beraber tam bir V/H/S teması özeti gibi. 2000’lerin meşhur çocukların yarıştığı parkur şovlarından birine katılan Donna, 60 saniyede bitirmesi gereken parkuru tamamlayamaz, üstüne de rakip çocuk yüzünden bacağını kırar. Çocuğuna yapılanı kabul edemeyen anne Debra, programın sunucusunu kaçırır ve evinde düşük bütçeyle kurduğu parkurun aynısında yarışmaya zorlar. 60 saniyede parkuru bitirebilen, kapının ardına geçip bir dilek hakkı kazanıyor. Fakat bugüne kadar parkuru tamamlayan olmadığı için sunucu bile kapının ardını daha görmemiş. Ölmek istemeyen sunucu, Debra’ya stüdyoya gizlice girip dilek dileyebileceklerini söyler. İşte kapının ardı bana Safe Haven’ı ucundan hatırlatan bir manyaklığa sahne oldu. V/H/S makalelerimde de bahsettiğim gibi serinin en kilit detaylarından biri de olayları sonlandırmayan kesmeleridir. Tam hikayenin sonunu görecekken çat diye sahne kesilir. 94’deki Rat Man ve bu film, en azından serinin hala bazı özelliklerini koruduğunu gösteriyor.

The Gawkers

The Gawkers, 99 ruhunu en iyi yaşatan kısa film. Bilgisayarın hayatımıza yeni yeni girdiği, webcamlerin devrim niteliği taşıdığı, herkesin elinde kasetli kameralarla gezdiği asi ve güzel günler. Bir grup genç, komşunun kızını dikizleyip her eğildiğinde bağırarak ergenliklerinin hakkını veriyorlar. Ardından komşunun kızına gelen webcam’i bir şekilde kendi bilgisayarlarına bağlamak gibi onlara göre çılgınca bir fikir atıyorlar ortaya. Seksi komşu kızının gece seanslarına davetsiz misafir olup biraz da olsa meme görmek isteyen gençler, ergenliklerini tatmin edecekken canlarından olurlar. Seksi komşu kızı Gorgon çıkar ve tabii ki de gençlerin peşine düşer. Hepsini tek tek avlayan komşu kızı, gençleri teker teker taşa dönüştürür.

To Hell and Back

To Hell and Back, her V/H/S filminde bulunan çok emek harcanmış film kontejyanına giriyor. Bir şeytan çıkarma ayininde bulunan Nate ve Troy, şeytanın ayin sırasında onlara dokunması sonucunda kendilerini cehenneme benzeyen, şeytanların hapsedildiği kırmızı, karanlık ve ürkütücü bir evrende bulur. Her köşesi acayip yaratıklarla dolu bu evrende tanıştıkları Mabel sayesinde kurtulmaya çalışan ikili, bir sürü enteresanlık ile mücadele etmek zorunda kalır. Özellikle plastik makyaja çok ciddi emek harcanan filmin tasarımı gerçekten şahane.

Sözün Özü

V/H/S99, geçen seneki filmin koruduğu klasik temalarını da rafa kaldırarak adı V/H/S olan ama sadece korku kısalarından oluşan bir filme dönüşmüş. Artık iç dış hikayenin olmaması, bu hikayelerin birleşmemesi, hiçbir hikayenin teknolojden faydalanmaması ve daha da kötüsü dönemini de pek yansıtamaması seriyi seven beni üzen gelişmeler. 8383 Productions ve The Collective Studios altındayken daha zengin bir yapıya sahip olan seri Shudder altında oldukça sadeleşmiş. Düşük bütçeli korkuları ile bilinen Shudder’ın altında küçülmesi şaşırtıcı olmazdı lakin vizyonun da küçülmesi seri adına iyi olmayabilir. Yine de her sene ekim ayında gelmeye devam edecek olası bir devam filmine de hayır demeyeceğimi söyleyebilirim. Özüne dönmeleri için de hiçbir zaman geç değil.

Valerii Deshevykh’nin tüm yazılarına ulaşmak için buraya tıklayınız.