House of the Dragon 2. Sezon: Altıncı Bölüm İncelemesi

Harrenhal’da ise karakterinin kişiliğini özlemesek de oyunculuğuna hayran kaldığımız Viserys kısımlarını görüyoruz. Bir yanım bu halüsinasyon kısımlarının fazla uzadığını düşünse de diğer yanım izlemekten oldukça memnun. Eserin yazarı dahil çoğunun serideki favori karakteri olan Daemon’un, etrafına boş karizmatik bakışlar atan sorunlu amca tiplemesindense derinleşen kişiliğini izlemek bana daha anlamlı geliyor. Elbette bu hikayenin nasıl biteceği en önemli soru. Viserys ile yaptığı konuşmalarda en önemli kısım, Aemma Arryn’i görmemiz. Viserys’in kararıyla hepimizin içini acıtan şekilde hayatını kaybeden karakterimiz, serinin gidişatını belirleyen olayı başlatmıştı. İlk sezondan hatırlayacağımız üzere, bu kayıptan sonra Viserys, kendisini suçlayıp vicdan azabı çekiyordu.

Bu vicdan azabı olay açısından farklı olsa da anlam bakımından Daemonun’kine çok benziyor. Kişisel hırslarını Rhaenyra’ya olan sevgisinin önüne koyan karakterimiz bunun farkında olsa da geri adım atmaktan çekinir bir durumda. Bütün bu kendi içerisinde yaşadığı ikileme anlam getirme macerasının yanında Alys tarafından manipüle edilmesi de işin diğer tarafı. Tamamen dağılmış bir durumda olan Daemon’a karşı uyguladığı pasif agresif tavırlarıyla onu tamamen kafesine almış durumda. Alys’in nihayi amacı nedir bilinmez ama Daemon üzerinde uyguladığı bu hakimiyet Harrenhal ve Nehir Toprakları için oldukça önem taşıyor. Karakterin gidip Grover Tully’nin de icabına bakması bölge siyaseti için oldukça kritikti.

Kralın Şehri’ne döndüğümüzde ise bölümün yıldızının net bir şekilde Mysaria olduğunu söylemem gerekiyor. Daha önceki bölümlerde sık sık bahsedilen Velaryon donanmasının Kralın Şehri’ne olan ticareti kesmesi nihayet patlak veriyor. Hugh Hammer üzerinden anlatılan alt tabaka hikayesi burda kalacakmış gibi durmuyor. İnsanların yüksek bir sesle artık Rhaenyra’dan bahsetmesinin yanı sıra açlığın çıkardığı ayaklanmaları izliyoruz. Viserys’den kalan barış döneminin artık halk tarafından da kabul edilmesi Yeşiller otoritesinin yavaş yavaş sonuna geldiğimizi gösteriyor. Öte yandan Mysaria’nın tam bir Fısıltıların Efendisi edasıyla ”ordumuz yoksa biz de içten fethederiz” stratejisi kusursuz bir biçimde işlemeye devam ediyor.

Geri Kalan Detaylar

Velaryon mirasının kime gideceği ise taht kavgalarının yanında merakla beklenen bir diğer kısım. Artık net bir biçimde gözümüze sokulan Alyn ve Addam’ın, Corlys’in gayrimeşru çocukları olduğu çok açık. Baela’nın da Corlys’i gazlamasıyla, bu iki kardeşin bu miras için en büyük adaylar olduğunu söylemek mümkün. Addam’a tekrar değinmek gerekirse, turnayı gözünden vurdu. Bölümün başında binici aranan Seasmoke’un “Binicimi kendim seçerim, başkası değil” tavırlarıyla Addam’ın peşini bırakmaması, evren içerisinde ejderhaların ne kadar akıllı ve özel bir bağ taşıyan canlılar olduğunu gösteriyor.

Hightower’lara değinmek gerekirse, Aemond’un Otto’yu geri getirme kararı oldukça mantıklı. Kimse yüksek sesle dile getirmese de halk ve Krallık arasındaki gerilimin artmasının en büyük sebeplerinden biri Aegon’un onu göndermesiydi. Gösterişten çok halka “Biz sizden biriyiz” manipülasyonu, karakterin diyarda en zeki siyasi karakter olduğunu seyirciye gösteriyordu. Öte yandan Daeron’dan artık daha sık bahsedilmeye başladı. Gwayne Hightower’ın söylediği gibi, diğer Targaryen çocuklarından pozitif açıdan çok daha farklı. Gelecek sezon ile birlikte diziye katılacak karakteri görmek için şimdiden sabırsızlanıyorum; birçok kişinin favori karakteri olacağına eminim.

Gelelim muhtemelen belli bir kitle tarafından nefret akımının hedefi olacak final sahnemize. Bana kalırsa bu sahne oldukça mantıklıydı. Viserys’in ölümünden beri Rhaenyra’nın yaşadıklarını düşünelim: düşük yaptı, oğlunu kaybetti, Rhaenys’i kaybetti, bunun üzerine neredeyse bütün konseyini kaybetti. Kendi içerisinde bir buhran ve sıkışma yaşayan karakter, yetmezmiş gibi Daemon ile neredeyse bütün bağını koparma noktasına geldi. Bunları düşündükten sonra sezon başından beri Mysaria ile olan ilişkisini düşününce, ona inanan ve pohpohlayan tek karakter olduğunu görüyoruz. Bu yakınlaşmanın cinsel bir çekimden çok duygusal bir ihtiyaç olduğunu söylemeliyim. Berbat bir dönemden geçen birisinin kendisine yakın davranan birine bu şekilde yakınlık göstermesi oldukça doğal. Üstüne üstlük, yani bu karakter bu duygusal ve cinsel yakınlaşmaları yüzünden bu durumda değil mi? 

House of the Dragon‘un ikinci sezonunun neredeyse sonuna geldik. Sezon finaline yalnızca iki bölüm kaldı. Sezon yavaş bir tempoda gitse de bölümlerin ardından oldukça konuşacak şey ve tartışacak konu bırakıyor. Haftaya yeni bir House of the Dragon bölümünde görüşmek üzere!